"Todo canto fomos" de Xosé Monteagudo

Un novo libro nas miñas máns, "Todo canto fomos" do escritor Xosé Monteagudo tráeme ata aquí para falar un pouco de libros e boa literatura. Pertence este libro a colección Literaria da Editorial Galaxia.

Este libro ven a demostrar que todo o que hoxe somos, ben marcado polo que fumos no pasado e polo que neses tempos anteriores fixemos e nos fixeron. Todo canto fomos é o que marca a nosa existencia e nos fai o que hoxe somos, a nosa personalidade, as nosas pautas de comportamento e a nosa forma de relacionarnos cos demáis. Pero non só a nivel persoal, non, tamén a nivel social. A nosa sociedade é así hoxe por todo o que pasou no pasado, e este libro axuda a comprender ata que punto o pasado inflúe no que hoxe sucede nas nosas sociedades.

Nun viaxe magnético polas páxinas do libro de Xosé Monteagudo, iremos cun emigrante galego ata Arxentina, viviremos alí un tempo vendo o devenir de Amaro. Él representará a todos os emigrantes galegos e nos amosará as dificultades que pasaron para sobrevivir noutros lugares. Homes e mulleres que sen ter coñecementos de apenas nada abren unha nova porta nas súas vidas para sair adiante.
Con esa parte da nosa sociedade, viaxan a señardade, a inquedanza e o descoñecemento. Éstes compañeiros de aventura non os deixarán nunca. A emigración en Galicia non podemos negar que deixou un pouso importante na nosa cultura e na forma de ser dos galegos durante xeracións. Coa volta de moitos deses homes e mulleres chegaron novas formas de ver e de enfrontarse a vida, novos coñecementos e novas influencias que afectarían a Galicia e o seu progreso.

A República, a Guerra Civil e a dictadura de Franco serán protagonistas tamén nesta novela. Xosé Monteagudo reflicte perfectamente no seu libro o contexto histórico dese momento en Galicia. O fará a través das vivencias dos seus persoaxes e das situacións nas que se ven metidos, os sentimentos dos persoaxes reflectirán o medo e as inquedanzas da sociedade daqueles momentos, máis tamén a superioridade e o poder que outra banda da sociedade adquiriu e utilizou para someter os que non estaban dacordo coas súas ideas.

"Todo canto fomos" amosa a importancia que a educación e a prensa teñen para os gobernos,   ambos son mecanísmos para fomentar a cultura e a información veraz ó pobo, e a certos gobernos non lles interesa que o pobo teña cultura e menos aínda información veraz do que fan os seus gobernantes. Así, un goberno ilexítimo o primeiro que fai é silenciar a prensa mediante o peche de periódicos e imprentas e controlar a educación que se lle imparte o seus cidadáns. Non dubidará en obrigar os mestres a ensinar dunha maneira moi determinada, e sempre unhas materias que vaian acorde coa ideoloxía dese goberno. Eliminar a todos os que vaian encontra non será un problema, e mediante asasinatos, torturas, secuestros, chantaxes, traizóns...sacarán de diante a todo aquel que quera arrebatarlles o poder.

A través de saltos no tempo, e tamén alternando as historias dos distintos persoaxes, o autor irá amosando tamén outras temáticas interesantes, a emigración, a loita de clases, o papel da muller na sociedade, o papel da Igrexa e as súas ideoloxías e o seu enfrontamento coa ciencia, os oficios artesanáis naqueles tempos, como o curtido ou a pesca. Os orfanatos, o mundo dos escritores e das editoriais, a importancia dos libros, do cine e do teatro. É un libro con moita información interesante que vai deixando  pouco a pouco o longo de todas as aventuras que aquí se narran.

"Todo canto fomos" foi catalogada como mellor novela na II Gala do Libro Galego no ano 2017, e penso que é ben merecido, porque o autor consigue que o lector manteña o interese durante toda a lectura do libro, ata o final.O misterio reina na novela e se vai descubrindo pinga a pinga. É unha historia dura, pero non poderedes deixar de ler, os persoaxes están perfectamente definidos e todos eles teñen características moi interesantes, pola súa personalidade e polas súas vivencias. Todos aportan algo importante .

Seguramente quedan moitas cousas que contar do libro, pero eu só podo dicir que non dubidedes en leélo, é unha moi boa novela, polo que conta, por cómo o conta. Interesante, misteriosa, magnética, un contexto histórico real ainda que con persoaxes de ficción, un novelón¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡

Comentarios

Entradas populares de este blog

Fragmento de "Los últimos días de nuestros padres" de Joël Dicker

SANTIAGO DE COMPOSTELA EN LOS LIBROS

"O faro escuro" de María López Sández