Palabras y Mundos

Traio ata as vosas mans un libro novo, de Miguel Alonso , autor e cantautor galego, de título "O caso Quintana" o libro ven da man de Belagua Ediciones. Aquí deixo a sinopse e a información sobre o seu autor que resultará do voso interés. Sinopse : Sara Porto devece por desempacar a súa maleta e comenzar a súa vida universitaria. Independencia, novas amizades, festas...Qué pode sair mal?. Porén, axiña descubrirá que a universidade alberga tamén segredos e misterios, algúns deles soterrados no pasado. Nos corredores da facultade de Psicolosía, Sara atoparase con personaxes que farán máis peculiar e único o seu primeiro ano, pero ninguén tan excepcional como Laura Mariño, a súa compañeira de cuarto. Irreverente, intelixente e extraña. Unha rapaza pouco convencional, cun xeito propio e diferente de moverse polo mundo. Xunto a ela vivirá a aventura máis grande e perigosa da súa vida: a investigación de dous asasinatos cometidos na propia facultade. Miguel Al

O autor Carlos Labraña e a Editorial Galaxia traen o libro " Moito Morro Corporation, Sociedade Ilimitada " ata as librerías e ata as vosas casas. Unha achega chea de cor e de diversión, pero tamén chea de información importante para os nenos e nenas. Da man dun circo, que tanto lles gusta os cativos, e dos seus integrantes, o autor ten a boa idea de contarlles os problemas que a crise trouxo a moitas empresas e particulares.  Nesta ocasión o circo ven a representar a todos eses que pasaron por problemas graves por causa da crise, e a través dun díalogo intelixente e rápido, vai achegando as causas e consecuencias da crise, e o por qué de moitas das situacións que os nenos foron vendo nos noticiarios de todas as televisións, e incluso,  nos seus colexios. Nunha sociedade como a nosa, onde os medios de comunicación invaden todo, os nenos van escoitando cousas aquí e alí, fragmentadas e moitas veces incomprensibéis, é importante por tanto facerlles

Carlos Labraña naceu en Cedeira en 1969. Fundou en 1988 o Colectivo Garola, dedicado á creación e montaxe de pezas de teatro infantil. Con eles participou en varias pezas dirixidas ao público máis novo, das que podemos salientar: O segredo de Daniel e A escada , ambas as dúas gañadoras do Certame Xeración Nós.  Máis adiante continua a escrita de maneira individual ou en colaboración cos seus irmáns Antón e Sabela con pezas como : O teatro dos soño s ; Indo para o Samaín , baseada na festa das cabazas; Os sons da buguina , finalista do Premio Meiga Moira; Teatro de xoguete , Premio Estornela; e Espantallo , Premio O Facho. Recentemente, formou o grupo de teatro Os Furabolos para levar á escena ás súas obras. Trouxen a Carlos Labraña ata o meu blog da man da súa novela infantil Moito Morro Corporation, sociedade ilimitada , que recibiu o Premio Gala do Libro no presente ano 2017 na categoría de Teatro.

"Nita: Coidado, isto está cheo de xente! Mira o sofá.   Rita: Desde cando a xente dorme nos bancos?   Nita: Desde que lles quitan as casas.   Rita: Non sei..., Nita, isto paréceme un pouco raro.   Nita: Ti ves cousas raras en todos os sitios   Rita: Só cando o son   Nita: Isto vainos dificultar un pouco as cousas. Temos que andar amodiño para non espertalos.   Rita: Non será mellor vir outra noite que estea ísto máis despexado?   Nita: Diso nada! Agora que estamos aquí non imos  marchar cos petos baleiros. Este banco non vai quedar cos nosos cartos de ningunha das maneiras.   Rita: Ben, pero collemos só o que nos deben.   Nita: E os xuros, fataba máis! Agora hai que mirar por onde cae a caixa forte. Sígueme! Nita e Rita procuran silandeiras pola oficina.   Nita: Con tanto moble isto parece un labirinto!   Rita: Pois vai amodo, non vaias enfociñar!   Nita: (Afastándose da irmá) Vexo algo!   Rita: Agarda por min! Nita bate coa caixa e magóase.   Nita: Aaaiii!

" As últimas galerías " é o título do libro que escribiu Xosé María Álvarez Cáccamo . A Editorial Galaxia trouxo ata as nosas máns este libro que está dentro da colección Literaria e eu estou máis que segura de que todos aqueles que a leades, recomendaredes a súa lectura os vosos amigos e amigas. Creo que gardaréi este libro entre uns dos meus preferidos de entre os moitos que xa lin en lingua galega. Preguntarédesvos cal é a razón , pois volo vou contar. Teño que dicir deste libro que, polas súas páxinas brota a Empatía, desborda a empatía, o autor ten unha moi boa capacidade para facer sentir as sensacións e sentimentos encontrados que o fillo de Amalia vai amosando o longo da súa novela. A descripción que o narrador fai dos seus sentimentos calan na mente do lector, ou polo menos a min fíxome comprender moi ben cómo se pode sentir un fillo cando vai vendo que a súa nai se borra polo camiño. Sintes perfectamente como un baleiro enorme vai enchendo a alma do fillo ó

Xosé María Álvarez Cáccamo naceu en Vigo en 1950, é poeta, narrador e crítico literario. Publicou, ademais, obra teatral e literatura infantil. Entre os seus poemarios cómpre salientar Praia das furnas (1983), Luminoso lugar de abatimiento (1987), O lume branco (1991), Calendario perpetuo (1997), Vocabulario das orixes (2000), Vento de sal (2008) e Tempo de cristal e sombra (2014).  En Ancoradoiro. Obra poética (1983-2003) recóllese a súa poesía. En Microtopofanías (1992) e A luz dos desnortados (1996) reuniu senllas coleccións de relatos breves. Memoria de poeta (2006) e Tempo do pai (2008) son libros de memorias. Engadir tamén a novela " As últimas galería s ", publicada pola Editorial Galaxia no ano 2015, unha novela da que se fai recensión neste blogue.

"...Efectivamente, non aturo esas persoas que che contan unha película ou unha novela de arriba a abaixo e con todo detalle, mesmo revelando o final; pero non teño máis remedio que contarche, agora eu, non unha película, senón un suceso real que me ocorreu o xoves pasado. Ía na moto coas pernas nas estribeiras e a trote lixeiro cara a Vitigudino, case en dirección a ti, cando, ao pasar por Villaseco de los Gamitos -o nome parece inventado pero é real- vin a carón da estrada unha escola rural moi parecida á miña de Sobreira, aquel mundo que me roubaron. Parei e descabalguei. Era a hora do recreo. Os nenos brincaban e chiaban, a correr polo patio de terra. Desde a cancela de entrada vin chegar o mestre, que camiñaba cara a min para atenderme. Conforme se achegaba funme vendo dominado polo desexo de cambiarme por el, propoñerlle que me deixase quedar alí, ao cargo daqueles rapaces, a cambio da miña representación comercial, a moto e a carteira; pero, de súpeto, a súa cara resultou