Fragmentos de "Cuestión vitáis secretas" de Iván García Campos
"Os alimentos, dicíannos: Teñen que tardar sete segundos en iren da boca ao estómago. Por isto non nos deixaban beber auga mentres comíamos, para non acelerar o proceso, diciannos. Podíamos beber auga antes ou despois, pero nunca mentres comíamos. Diciannos: Custa o mesmo adquirir un mal hábito ca un bo hábito.
De vivirmos con orde, simplificamos moito os nosos quefaceres. Dicíannos. A orde e a pulcritude non son hábitos dos que debamos vangloriarnos, porque caquera persoa medianamente instruída é ordenada. Para eles todo era un deber ineludible. A idea de que un non debía facer nin menos nin máis do que debía facer.
Viviamos entre o imposto e o vetado.
Lembro os acenos de desacougo dos meus pais porque non acababamos de facer ben ou non facíamos a tempo isto ou aquilo, que podía ser algo novo ou algo ordinario. Eran cousas que pasaban perante dos nosos ollos. Afaciámonos a vivir con elas e non se nos ocorría facernos preguntas. Cortar o pan sempre antes de poñelo na mesa, nunca sobre ela. Cortalo en anacos do mesmo tamaño, coma se fose un pecado ou unha loucura que non medisen o mesmo ou que non tivesen a mesma forma. Non asomarse nunca as fiestras que daban á rúa, senón nas últimas horas da tarde. Non empregar a toalla que utilizabamos para a cara para ningún outro uso. Non humedecer os dedos na boca para pasar as follas dun libro, nin para separar papeis, nin para repartir os naipes nun xogo. Era o cotián, o familiar. Non o notabamos.Coller de tal ou cal xeito os cubertos e nunca de calquera outra maneira. Facer a cama con precisión de hospital e dobrar meticulosamente a roupa do mesmo xeito que eles teimaban en pregar os xornais, os papéis ou as bolsas de plástico que entraban na casa, cun coidado e cunha precisión xeométrica. Coma se deste xeito se puidese evitar que o caos terminase coa civilización." Fragmento del relato "A historia central"
Comentarios
Publicar un comentario